In april 2022 gingen we plannen maken voor onze reis. Eerst dachten we naar Spanje te gaan. Maar de temperaturen daar van 45 graden in mei deden ons besluiten dat niet te doen. We waren dit jaar namelijk, door omstandigheden, gebonden aan het hoogseizoen. Daarna dachten we nog even aan Frankrijk, maar we verwachtten dat dat veel te druk was. Dus: naar het Noorden. Naar Zweden om precies te zijn. Ik ging aan het werk om een mooie route uit te zetten. Dat is altijd al een leuke voorpret. Zo ontstond het idee om een rondje te maken onder de twee grote meren, een uitstapje te maken naar Gotland en Olland en via Denemarken terug naar Nederland. Onze reis gaat van de zuid-westkust onder de grote meren langs naar de oostkust. Met uitstapjes naar Gotland en Olland.

We starten onze reis in  Sleeuwijk, op camping De la Rue voor een familiebezoek. Dan rijden  we door naar de Heicohoeve, nabij Zutphen. Een relaxte camperplaats waar op zaterdag, verse pizza's worden gebakken. Het is dan ook al lang warm geweest in Nederland. Het gras is niet groen meer. Via een mooie fietstocht, waarop we een ooievaar spotten, bezoeken we kasteel Hacqfort.

Bijzonder bij het kasteel is zeker de oude watermolen. Daarnaast is er een mooie moestuin en bloementuin. Het kasteel ligt prachtig in het bos.

Vanuit Zutphen reizen we via Hamburg en Bremen naar Denemarken. We overnachten in Gyhum. Een vroeger bruisende camping is nu in verval geraakt. Voor een nachtje kan het wel, al ligt de camping wel ver van de snelweg af. Vanaf Gyhum reizen we , via de pont van Puttgarten naar Rudby in Denemarken , door naar onze camping in Sakskobing. Bij de boot moeten we lang wachten. Er zijn mensen die gereserveerd hebben, die gaan toch voor. Op onze reis gaat dit jaar Lois voor het eerst mee. Ze is een kooikerhondje van 6 maanden. Een hele belevenis voor haar samen met zusjes Luna en lotje.

De camping in Sakskobing is een stadscamping die goed gevuld is maar toch een mooi plekje voor ons heeft. Vanwege de enorme warmte zullen we ons warmtedoek ook installeren. Het mooie van deze camping is dat het op korte afstand ligt van het centrum, van een stadspark(handig voor het uitlaten van de honden) en van de fjord. Sakskobing is een klein charmant stadje met een opvallende watertoren met 2 gezichten. 

Naast onze nieuwe huisgenoot Lois, gaan ook Lotje en Luna mee. Soms worden we vergezeld door een zwaan in het fjord.

Van Sakskobing gaat de reis naar Zweden. We rijden via Kopenhagen , over de brug (de Oresundbrug) en door de tunnel via Malmo naar onze eerste overnachtingsplek: Hoor, de Jagersbocamping. De brug was jarenlang onderwerp van gesprek en is in 2000 gerealiseerd. Hij is 8 km lang. Het plaatsje Hoor ligt in de provincie Skane, dat samen met Blekinge (de tuin van Zweden)  Zuid-Gotaland vormen.  Bij aankomst is het druk. We moeten wachten op een plaatsje, maar het lukt. De camping is gelegen aan een meer. De camping heeft een winkeltje, geen afgebakende plaatsen.

Op fietsafstand van de camping ligt het Bosjokloster. Het werd rond 1080 als klooster gebouwd. Tegenwoordig is het in particulier eigendom. Het klosster ligt op een mooi landgoed aan een meer. Behalve mooie tuinen zijn er ook tentoonstellingen en er is een cafe. Toen wij er waren was een eer prachtige tentoonstelling van quilts van Claudia Pfeil waarin onder meer Cordoba is verwerkt. Ook is er een tentoonstelling van lokale ambachtsmensen en een tentoonstelling over mystica Hildegard van Bingen. Alle maal de moeite waard.

Een van de mooie quilts van de tentoonstelling en beeldjes in de vensterbank met uitzicht op de rozentuin van het Bosjokloster. Het plaatsje Hoor is niet bijzonder. Wel zagen we nog een typisch Zweeds natuurhuis.

Van Hoor, reizen we naar Bastad , aan de kust. Bastad is een havenplaatsje op het schiereiland Bjarehalvon. Bastad is een Middeleeuws stadje met mooie huizen en mooie stranden. Het heeft een haventje. In Bastad staan we op de camping met dezelfde naam. Een prima camping, met mooie camperplaatsen, een winkel en een eigen hondenuitlaatbos. Personeel is zeer vriendelijk. De camping ligt op een kilometer van het strand. Behalve Bastad is dit stukje Zweden bijzonder vanwege Hovs Hallar. Het ligt op de noordkaap van het schiereiland en is geologisch interessant met indrukwekkende rotsen en grotten.

Middeleeuwse winkeltjes in Bastad.

Kenmerkende kerk van Bastad met de roodwitte kleuren en bijzondere toren met trapgevel. Rechts de preekstoel en gewelf.

Langs de kust van Bastad liggen in zee vele rotsblokken waar vogels, bv aalscholvers, genieten van de zon.

Het strand  rond Bastad is groot en heeft een prachtige steiger. Op een andere plek staat bijzonder meubilair en een andere pier om af te sluiten met dreigende luchten boven het strand. 

Vanuit Bastad bezoeken we het vissersdorp Torekov en Hovs Hallar.

Vanuit Havs Hall rijden we naar het westen naar het vissersdorpje Torekov. Het is een klein leuk plaatsje maar heeft een erg fraaie kustlijn. Het schip met de vlaggetjes bij de kanonnen is een museumschip.

Nadat we genoten hebben in Bastad en omgeving is het tijd om verder noordelijker te gaan. Ons reisdoel is Vaberg. Onderweg is het soms droog, soms nat De camping die we op oog hebben kunnen we niet vinden. We kiezen daarom voor de Lajetcamping. Een vrij grote camping met genummerde plaatsen. Sanitair is prima. De plaatsen kunnen iets meer privacy hebben wat ons betreft maar voor een paar dagen moet het kunnen. Vanaf de camping kunnen we naar zee lopen waar een mooi natuurgebied is en waar volop gesurfd wordt. De stad Vaberg lokt ons niet zo aan dus we bezoeken vooral de haven, de zee en het natuurgebied. Een mooie omgeving om te wandelen en te fietsen en, als je het kunt, te surfen. Er staat die dagen dat we er zijn behoorlijke wind.

Bij mooi weer vertrekken we op donderdag 28 juli naar Uddevalla. We gaan op weg naar Uddevalla waar we naar het Haftenresort willen gaan. het schijnt prachtig te liggen. Naarmate we dichter in de buurt komen van de camping wordt het bergachtiger. De camping blijkt inderdaad prachtig te liggen, maar is tjokvol. Er is nog plaats op een voetbalveld verderop zonder stroomaansluiting. Daar bedanken we voor en rijden verder. Eerst maar een siets eten en zoeken naar een alternatief. Dat vinden we even verderop bij de Fossencamping. deze camping is kleiner, soberder(geen zwembad met glijbaan etc) maar dat deert ons niet. Als we ons aanmelden is aanvankelijk de reactie dat er geen plaats is, maar bij een beetje doorvragen blijkt er toch een plaats met electra te zijn, iets meer achterop de camping. Wanneer we op de plaats zijn aangekomen valt het mee. Er staan nog twee campers. Deze camping blijkt een waar paradijs te zijn. het ligt direct aan het enige fjord van Zweden, het Gullmarsfjord . Dit fjord is in het midden 190 meter diep. Vanaf de camping kun je in het fjord zwemmen, duiken, varen, suppen, duiken. Het is een geweldige plek. We zijn in die paar dagen de camping nauwelijks af geweest. De camping heeft een redelijke winkel. 

Na het heerlijk verblijf op de Fossencamping is het ook weer tijd om verder te gaan. Ons reisdoel is Lidkoping, de Filsbackcamping. Op de weg ernaartoe doen we ook het stadje Vanerburg aan. Dit stadje heeft de bijnaam : Klein Parijs. Daarom maken we daar een tussenstop. Op de zondagochtend is het nog rustig in het stadje. We parkeren op het marktplein en kijken rustig rond.

Na deze kleine tussenstop rijden we door naar onze bestemming: de Filsbackcamping in Lidkoping. De camping grenst aan een van de grote zuidelijke meren: het Vanernmeer. Tevens ligt het langs de spoorlijn. Dit blijkt minder erg dan het is. Het aantal treinen dat voorbijkomt is op 1 hand te tellen. We krijgen een plekje nabij het uitlaatbos. Dit bos blijkt niet zo heel groot. De camping is goed. Goed sanitair, winkeltje, broodje etc. Na veel goede warme dagen regent het 'snachts. Lidkoping wordt door de rivier de Lidan verdeeld in twee stukken, het oude en het nieuwe deel. We bezoeken het oude deel. In het oude deel valt direct de bijzondere kerk op. Het was een kerk maar is nu VVV met terrasjes etc. Wanneer je door de stad loopt zie je veel tekeningen van kinderen op stenen afgebeeld en foto's die het leven van vroeger laten zien.

Het Vanernmeer bedekt door witte wolken en de haven van Lidkoping.

Vanuit Lidkoping maken we uitstapjes naar het noorden naar het beroemde Lacko Slott. Dit ligt op het puntje van het noordelijke schiereiland. Het Lacko slott werd in 2001 uitgeroepen tot het mooiste slot van Zweden. Het kasteel stamt uit de 13e eeuw en werd in de 17e eeuw verbouwd. Het wordt aan drie kanten door water omgeven. Het kasteel ligt prachtig en wordt omgeven door prachtige natuur.

Vanuit het Lacko slott gaan we door naar Spiken, een klein schilderachtig vissersplaatsje. We zijn er wat later op de middag. Het gaat wat regenen en het is zwaar bewolkt. Desondanks is het er druk met autobussen en campers. Een toeristisch plaatsje.

Na een paar dagen Lidkoping en omgeving vertrekken we. Onze volgende halteplaats is Akersund. We rijden een stukje provinciale weg en een stukje snelweg. Plotseling steekt er een ree over. Dat kan zomaar gebeuren in Zweden. Onderweg is het regenachtig. het tereein wordt heuvelachtiger. De camping van Akersund ligt aan een meer. We kiezen een plaats met uitzicht op het meer. De camping heeft veel vaste bezoekers maar er zijn nog een aantal toerplaatsen over. We ontdekken dat er vanaf de camping een fietspad gaat rechtstreeks naar het dorp. Dat gaan we morgen onderzoeken. De omgeving van Akersund is prachtig, graanvelden, bossen, heuvels en rotsen rodomm het meer. Meermaals maken we daar een wandeling.

De kerk van Akersund heeft een mooi interieur en bijzondere, met goud belegde graftomben.

Uit een andere tijd dateert deze "rikstelefoon", een vroegere telefooncel. Tegenwoordig in gebruik als boekenuitleenpunt. 

Wanneer we 'savonds nog een hapje eten in Akersund pakken de donkere wolken zich samen. We zijn net op tijd thuis voordat er een flink onweer losbarst. Alle luifels worden in een flits neergehaald.

Na genoten te hebben van de omgeving gaat onze reis weer verder. Nu richting Borensberg. Borensberg is een kleine plaats aan het Gotakanaal. Dit kanaal is een beroemd kanaal. het loopt dwars door Zweden heen van Goteborg naar Stockholm en is 190 km lang. Er hebben 58.000 aan gewerkt om het gereed te krijgen. Over de hele lengte heeft het kanaal 58 sluizen. Toevalligerwijs blijken onze buren , die ook in Zweden rondreizen op diezelfde dag ook in Borensberg te zijn maar na op de camperplaats, terwijl wij op de strandbadetcamping staan. We besluiten de volgende dag een feisttocht te maken langs het Gotakanaal. We zullen diverse sluizen tegenkomen vanwege het enorme verval.

Sommige sluizen worden nog met de hand bediend. Jonge studenten klaren dit klusje!

Borensberg kreeg haar naam door de bouw van het Gotakanaal. Voordien had het een andere naam. De aanleg van het Gotakanaal had veel invloed op de ontwikkeling van het stadje. Het heeft nu een kleine 3000 inwoners. Wanneer je het stadje uitrijdt passeer je een brug voordat je later het Gotakanaal bereikt. Vanaf de brug zijn er dan mooei uitzichten.

Na ons verblijf in Borensberg nemen we afscheid van onze buren Theo en Marian. Zij blijven nog een dagje in Borensberg . Wij zetten koers richting Valdemarsvik. Dit plaatsje ligt al richting aan de Oostkust. De Granacamping ligt aan een fjord dat uitmondt in de Oostzee. We krijgen een plekje achter de heuvel. de camping ligt mooi, direct aan een wandelpad naar het pittoreske dorpje. het heeft ongeveer 3000 inwoners. Al snel krijgen we op onze campingplaats bezoek van een eekhoorn, later zal ook een egel ons nog bezoeken.

Langzaamaan schuiven we steeds meer op naar de Oostkust. Onze volgende plaats is Vastervik. Deze plaats grenst aan de Oostzee.We hebben als camping uitgezocht Vasterviks resort. Een soort centreparks zou je zeggen, maar toch wel iets bijzonderder. De overeenkomst is dat alles aanwezig is op het park. maar het bijzondere is dat vanaf de camping diverse eilandjes te voet te bereiken zijn. Dat geeft deze plek wel een bijzondere dimensie. Ook zijn er afvaarten om een rondvaart te maken. Alles op de camping is prima in orde: prima sanitair, een winkeltje, restaurant, zwembad etc. voor al deze mogelijkheden moet wel betaald worden; we betaalden € 47,50 per nacht. Wij vonden dit de prijs alleszins waard.

Ook al vinden we alles op de camping we kunnen het niet laten om een bezoekje te brengen aan het dorpje zelf. Een klein dorp met een herkenbaar oud en nieuw gedeelte.

Inmiddels moeten we richting Oskarshamn gaan. Dat is de vertrekplaats om over te varen naar Gottland. Het blijkt bijzonder handig dat er op een steenworp afstand van de afvaartplaats een mooie camperplaats is. Ruim opgezet met goed sanitair ,wasmachine en droger. Het is bijzonder warm wanneer we arriveren. Er blijkt vlakbij een park te zijn om de honden uit te laten en een handig restaurant waar we direct gebruik van maken met een lunch in buffetvorm. 's Avonds is er vlakbij een tentoonstelling van oldtimers. 

De volgende dag is de afvaart naar Gottland. We hadden een hondenlounge geboekt zodat de honden aan boord bij ons konden zijn. Echter, het blijkt dat we de honden toch in de camper mogen laten. dat lijkt ons voor hen veel rustiger in hun vertrouwde omgeving. Voordat we aan boord gaan wordt het gas gecontroleerd. Iedereen die gas aan boord heeft moet het afsluiten. Wanneer men zich overtuigd heeft dat het is afgesloten wordt de gasdeur verzegeld. De overtocht naar Gottland verloopt voorspoedig en na drie uur zijn we in Visby, de hoofdstad. We dachten hier te kunnen overnachten, maar alles is vol. Er blijken middeleeuwse spelen te zijn. Zodoende komen we terecht in het noorden van het eiland in het dorp Kappelshamn. Een kleine camping waar ook veel fietsers aanleggen. De campingbaas tipt ons om een klif te bezoeken bij Halskirk,  op ongeveer 10 km afstand. We gaan er op de fiets naar toe. De route gaat door een natuurgebied. daarna bereiken we het klif. Erg mooi, de moeite waard. Onderaan het klif zijn vissershuisjes met de droogstokken voor de stokvis.

Onze camping ligt aan het water, aan een fjord. Tegenover ons ligt een fabriek. 's Avonds geeft dat wel een bijzondere sfeer.

In het fjord aan de camping is het goed zwemmen. Soms wat fris, maar lekker. Diverse lokale bewoners komen 's ochtends vroeg voor een frisse duik.  Rechts is het bushokje te zien bij de camping: voorzien van complete inrichting. Bijzonder.

De volgende dag gaan we met de camper een trip maken. We gaan eerst naar Larbro, dan naar Slite, dan naar St Olofsholm en dan naar Lergrav, Met name st Olofsholm en Lergrav zijn indrukwekkend vanwege de kalksteenrotsen en de moeite waard.

St Olofsholm, hierboven) is opgedragen aan Olof de heilige die in 1029 kwam om het eiland tot het christendom te bekeren. In de middeleeuwen was het een pelgrimsplaats(vandaar het houten kruis). Hier liggen ook de grote groep kalksteenrotsen van Ytterholmen. Van St Olfosholm rijden we door naar Lergrav, iets noordelijker. Ook hier zijn de kalrotsen te zien. Deze kalkrotsen worden zgn rauker genoemd. Indrukwekkend.

Op ons verlanglijstje stond nog een bezoek aan Faro.Faro is een zomerparadijs voor bezoekers van het vasteland en elders. Het is zelfs voor de Gottlander exotisch. Het kent een eigen taal en en eigen tradities. De campingbaas raadde aan om na het weekend te gaan  in verband met de grote drukte. Faro is een eilandje in het noorden van Gottland. Het is met een pont te bereiken. We gaan op maandagochtend. Dat blijkt een goede keus te zijn. We hoeven niet te wachten bij de pont. In een kwartier brengt deze pont ons naar faro. ( pont is overigens gratis). We rijden via de westkant naar het noorden. Onze eerste stop is Lauterhorn. Dit blikt een mooi plekje en een goede camperplaats met voorzieningen. We nemen een koffiepauze en kijken even rond bij het haventje.

Na de koffie rijden we verder via de kust. We rijden een groot natuurgebied in . Overal zijn de kalsteenrotsen, de raukar. Ze strekken zich uit van  Langhammars en DigirhuvudVerderop zien we authentieke vissershuisjes.

We komen langzaam noordelijker en rijden nu naar de vuurtoren van Faro, de Faro Fyr. Deze ligt in het noord oosten op de meest oostelijke kaap de Holmudden. De toren is ongeveer 30 meter hoog.

Na het dagje Faro gaan we naar een andere camping. Het wordt de snackcamping dichtbij Visby. Op deze camping staan we eerste klas. We rijden een heuvel over en komen aan de rand van de zee te staan. De camping ligt aan de voet van een klif. Op de weg naar het middeleeuwse stadje Visby zien we veel watervogels zich laven aan de zon op grote stenen.

Visby is de belangrijkste plaats op Gottland. Hier meren ook de passagiersboten aan. Het is een ommuurd middeleeuws stadje.

De Domkyrkan Sta Maria, voltooid in 1225, was de kerk van de Duitse kooplieden. Het is de enige van Visby's zeventien middeleeuwse kerken die geen ruine is.

Aan het grote plein van Visby, het Stora Torget, staat een ruine van de Sta Karin. Deze kerk en klooster werden gebouwd in 1223 door franciskaner monniken, in 14e eeuw herbouwd en in 1525 verwoest door een leger uit Lubeck.In deze ruine worden nog voorstellingen gegeven.

Vanaf onze camping Snackcamping(vanwege het gehucht "snack") zijn er mooie views.

Na het bezoek aan dit leuke stadje Visby  zat de tijd in Gottland erop. De andere dag om 7.30 zouden we vertrekken met de boort naar het vasteland, naar Oskarshamn. We brengen daar een nachtje door op de vertrouwde camperplaats vlakbij de haven. Daarna gaat de reis verder naar een volgend eiland: Olland. Nadat we de brug naar Olland, bij Kalmar,  gepasseerd zijn, gaan we richting het zuiden en strijken we neer op de Hagacamping. Een grote camping in een bosachtig gebied, aan zee. De volgende morgen vertrekken we hiervandaan richting Gronhogen. Dit moet een mooie camperplaats zijn. We gaan op weg en doen onderweg het dorp Morbylanga aan, een kunstzinnig dorp ook aan zee. het blijkt een leuk dorpje te zijn met een schilder, een waterpomp een karakteristieke molen....

Na deze leuke tussenstop, op een warme zondagochtend, rijden we naar camperplaats Gronhogen. En inderdaad, een mooie , maar drukbezochte camperplaats. We hebben geluk en staan op de eerste rij. We kijken richting de zee. erg mooi. Het dorp blijkt ook leuk, pittoresk met kleine kleurige haven, cafe annex galerie.

Vanaf Gronhogen kunnen we morgen op de fiets naar het zuidelijkste puntje van Olland. Deze plek is een waar natuurreservaat met veel verschillende soorten vogels. Ook de vuurtoren, de Lange Jan staat daar. Op weg naar dat zuidelijkste puntje rijden we door een dor landschap met veel stenen, soms een boom en schapen en koeien.  Dit kenmerkende landschap heet de Stora Alvaret. Het is een kalksteenvlakte die het zuiden van Olland domineert Het gesteente hier is circa 400 miljoen jaar oud en is bedekt met een dunne laag grond die sinds de prehistorie als grasland werd gebruikt. het is door Unesco als werelderfgoed aangewezen. We passeren de noordelijke grens die gemarkeerd werd door  de muur van Karl X, die rondom 1650 is neergezet om te voorkomen dat de lokale bevolking en hun dieren het terrein zouden betreden.

Wanneer we doorrijden passeren we een heuvel met een kruis. Op deze plaats heeft een kapel gestaan: St Johns Chapel.

Dan komen we bij de vogelkolonie en de vuurtoren.

De volgende dag verlaten we Gronhogen en rijden we richting Borgholm. Dat ligt noordelijker. We willen daar de ruine bezoeken en naar het zomerpaleis van de Zweedse koninklijke familie. Onderweg nog maar eens de zo kenmerkende molen vastleggen evenals de grote stenen in de Stora Alvaret. Dan bereiken we Borgholm. De ruine doet vermoeden dat het kasteel prachtig moet zijn geweest. De ruine torent boven de stad uit.

Van deze ruine is het slechts 900meter naar Solliden, het zomerverblijf van de Zweedse koninklijke familie. Het gebouw zelf is niet zo bijzonder. Maar de, in Engelse en Italiaanse stijl aangelegde tuinen, zijn dat wel . )Ook zijn er talloze beelden die de moeite waard zijn.

Ook zien we hier hoe , uit een staande boomstam, een engelachtige figuur is gebeeldhouwd. Erg fraai.

En nog veel andere beelden.......

Nadat we al deze beelden op ons in hebben laten werken  zetten we onze reis voort. We besluiten nu , via de brug, Olland te verlaten ern zuidelijker te rijden. We komen terecht in Kristianopel. Het klinkt Grieks, maar ligt toch echt in Zweden. Het is een camping die op een landtong ligt. Het waait hard zodat de golven flink tegen de ommuurde wallen spatten. We zoeken een plekje. het is een kleine camping in een klein dorp maar rondom omgeven met water. Dat maakt het bijzonder. De camping heeft een restaurant en is van vele gemakken voorzien. het dorpje is pittoresk.

Kristianopel is een kleine versterkte stad in de Kalmarsund. gesticht door Deense koning Christian IV. Het kreeg stadsrechten in 1600.

De vestingmuur beschermt de camping en het dorp tegen het water. Het kerkje van Kriatianopel is aan de buitenkant gelijk aan alle andere kerken in Zwede: rood, wit met een trapgevel. Het altaar van de kerk heeft een bijzondere "bosomgeving" zoals we die niet eerdere aantroffen.

Van dit kleine stadje rijden we verder naar Karlskrona , een marinestad. Het is een mooie dag en we rijden naar de camperplaats die daar zou zijn. We zijn bijtijds zodat er hopelijk nog plaats is. En inderdaad zien we dat er bij aankomst nog plaats genoeg is. We staan eerste rij , zo aan het water. Er is een goed servicehuis met goede sanitaire voorzieningen. Het centrum van de stad is op 300m afstand. Dus: prima plek. Het bijzondere van Karlskrona is dat het gebouwd is op diverse eilanden van de Blekingearchipel. Sommigen kun je bereiken per veerboot. Sommige zie je van afstand liggen. We maken s'middags een stadswandeling en ervaren hoe Karlskrona op een heuvel ligt.

Behalve dat Karlskrona een marinestad is, wordt het ook geroemd om de architectuur.

Links de vuurtoren van Karlskrona en rechts de admiraliteitstoren.

In het midden de drie vuldigheidskerk aan het grootste plein van Noord -Europa: het Stortorget. 

Vlak voor onze deur legde een grote driemaster aan: de Kapitein Borchardt uit Polen. Het schip is ruim 100 jaar oud en heeft 40 passagiers aan boord die elke week wisselen. Prachtig schip. Na een paar mooie dagen in Karlskrona gaan we verder zuidwaarts en rijden we door naar camping Kolleviks in Karlshamn. Deze camping ligt in het bos en grenst ook aan zee. Een mooie combinatie. Op de camping zijn nog restanten van een oude tijd te zien in de vorm van grote rotsblokken. 

Vanaf de camping ontdekken we een strandpromenade die langs het haventje door het bos naar de stad Karlshamn gaat. Dat blijkt een bijzonder mooie omgeving te zijn.

Wanneer we vertrekken uit Karlshamn rijden we richting Ysted. De beschrijvingen zijn aantrekkelijk. Maar wanneer we daar arriveren, blijkt dat er meer mensen zijn die Ysted aantrekkelijk vinden. De camping is propvol. We rijden door. Ook onderweg passeren we campings maar die vinden we ook te druk. Voordat we het weten rijden we richting Denemarken. Het is druilerig weer geworden. Wanneer we de Deense grond on der de wielen hebben, in Seeland, rijden  we richting Holbaeck. Daar is een mooie camping waar we eerder stonden. Ook deze is behoorlijk vol, maar we hebben een redelijke plek. De andere dag is het regenachtig. Maar dan brengen het overdekte zwembad en sauna uitkomst. Heerlijk even badderen. Na rijp beraad besluiten we de volgende dag door te rijden naar Skaelskor. We doen dat door eerst naar de een landtong te bezoeken bij het plaatsje Rosnaes. Er staat veel wind. De golven beuken tegen de wal en de bootjes dansen in de haven. Een prachtig plekje.   

Vanuit deze spectaculaire plek rijden we door naar Skaelskor. Dit is een idylische  havenstad en badplaats.  Rondom de kerk uit 1200 zijn mooie vakwerkhuizen te zien. Skaelskor was voor ons een tussenstation op weg naar Lolland. In de documentatie had ik daar gelezen over een groot bijzonder kunstwerk: de Dodekalitten. Daar gaan we de volgende dag naar op weg

Wanneer we op weg gaan naar Kragenaes blijkt dat het stadje eindigt bij de overzetpont. Deze kan je vervoeren naar twee dichtbij liggende eilandjes Fejo en Femo. We zoeken even naar de start van de wandeling om de beeldengroep te bereiken. We gokken erop dat onze hondjes allemaal mee kunnen en dat het niet te lang of te zwaar zal zijn. dat blijkt gelukkig niet het geval. De wandeling gaat door het boes en door de graanvelden en als vanzelf bereik je de beeldengroep: de Dodekalitten. Het is een beeldengroep van 12 beelden, elk tussen de 7-9 meter hoog met daarop een hoofd van ongeveer 2 meter. De beelden staan in een cirkel. Ook wordt er, afhankelijk van de zonsopgang en - ondergang muziek bij afgespeeld. het is een indrukwekkend gegeven in een landelijk gebied. Het doet denken aan Stonehenge en Paaseiland. Het is een van de grootste kunstwerken in Denemarken. Sommige beelden lijken nog niet af te zijn.

Na bezoek aan deze beeldengroep besluiten we om te overnachten op de camping in Kragenaes. De camping is erg mooi en ligt op een mooie plek aan het water. vanaf de camping zien we de beelden in de verte. Wanneer er de volgende dagen verblijven blijkt dat de koningin van Denemarken de twee tegenover liggende eilanden zal bezoeken. Veel mensen nemen de pont om het koninklijk paar te aan schouwen. We zijn de koninklijke boot liggen voor de eilandjes. Het is een mooie dag en we genieten van de omgeving.

Kragenaes zal onze laatste plek in Denemarken zijn. We hebben genoten van dit stukje Denemarken. We zijn er vaak doorheen gereden maar ontdekken nu dat het ook veel te bieden heeft. Met dit gevoel rijden we naar Rudby, waar we direct met de pont mee kunnen naar Duitsland. De thuisreis is begonnen. Ook nu doen we dat door bij onze familie even aan te leggen. Zo gaan we via zutphen , Enschede naar de Biesbosch. Daar dwalen we nog even door het oude stadje Drimmelen met zijn specifieke sfeer.

Dan komen we op vrijdag 9 september, na bijna twee maanden, weer in Goes aan. We kijken terug op een prachtige reis waarbij we erg genoten hebben van de mooie natuur die Zweden te bieden heeft!